Hebben jullie dat nu ook, die slapeloze nachten?
Dat stemmetje dat de zorgen met je deelt als de stilte van de nacht om je heen is?
Of gewoon veel te veel energie gedurende de nacht en slepend door alle verplichtingen en to do's gedurende de dag? Gekmakend.
De enige plek waar ik echt kan slapen is wanneer ik bij mijn lieve ouders ben... als 54 jarig 'kind' is dat best een vreemde gewaarwording... Ik heb toch echt een heel volwassen leven geleid, nog steeds ken mijn verantwoordelijkheden ben moeder enzovoorts ... maar toch ... ik kan niet slapen. Mis de rust, blijf hangen in een soort van status alert.
Herkennen jullie dit?
Hoe gaan jullie daar mee om? Tips?
Die alertheid herken ik zeker
Die steekt bij mij smorgens heel vroeg de kop op
Ik blijf dan niet te lang liggen, doe dan vaak smiddags een dutje.
Heb je de tips van slaaphygiene online gelezen?
Niet specifiek voor rouwenden, maar heeft me voorheen wel geholpen
Probeer niet te gretig er van af te willen, je kan het niet forceren
Waarschijnlijk ben je heel moe en dan is niet slapen niet fijn
Ik wens je rust en geduld en goede zelfzorg
Hoi, ik herken het. Bij mij hielp magnesium voor de nacht en melatonine. Ik sliep goed in. Tot ik weer wakker werd om 03.00 uur. Op advies van huisarts slik ik mitrazapine 7,5 mg en daar slaap ik prima op. De natuurlijke slaap komt wel weer terug, alles op zijn tijd.
Ja, dat herken ik heel goed. Nadat jaren in de dag en nacht mantelzorgstand heb gestaan is het ook vrij logisch dat er in de nacht nog beweging is. In de loop van de tijd krijg je wel weer een normaal slaapritme. Je schrijft dat je in de nacht nog veel met verplichtingen bezig bent. Dat net nou niet niet de bedoeling. Als je in de nacht wakker ligt doe dan echt iets voor jezelf! Iets wat onderdeel is van jouw rouwproces. Kennelijk heb je het zo druk met andere dingen dat je overdag niet aan rouwen toekomt dus moet het in het nacht, zoiets.
Als je in de nacht verdriet ervaart en je diep gaat in je emoties dan is dat helemaal goed, het verdriet ik ook ervaren worden, dat is uiteindelijk helend. Tranen zijn een troost voor de ziel.
Maar als je in de nacht ligt te denken en zorgen te maken dan raad ik je echt aan in actie te komen.
Een paar tips: Ga lekker even naar buiten sterren kijken, lees een goed boek, kijk naar een opbeurende film, mediteer, bid, enz. Op youtube staan genoeg geleide meditaties! O- ja, nog een tip: Ik ben gisteren naar de sauna geweest en heb vannacht als een roos geslapen