Hebben jullie dat nu ook, die slapeloze nachten?
Dat stemmetje dat de zorgen met je deelt als de stilte van de nacht om je heen is?
Of gewoon veel te veel energie gedurende de nacht en slepend door alle verplichtingen en to do's gedurende de dag? Gekmakend.
De enige plek waar ik echt kan slapen is wanneer ik bij mijn lieve ouders ben... als 54 jarig 'kind' is dat best een vreemde gewaarwording... Ik heb toch echt een heel volwassen leven geleid, nog steeds ken mijn verantwoordelijkheden ben moeder enzovoorts ... maar toch ... ik kan niet slapen. Mis de rust, blijf hangen in een soort van status alert.
Herkennen jullie dit?
Hoe gaan jullie daar mee om? Tips?
Die alertheid herken ik zeker
Die steekt bij mij smorgens heel vroeg de kop op
Ik blijf dan niet te lang liggen, doe dan vaak smiddags een dutje.
Heb je de tips van slaaphygiene online gelezen?
Niet specifiek voor rouwenden, maar heeft me voorheen wel geholpen
Probeer niet te gretig er van af te willen, je kan het niet forceren
Waarschijnlijk ben je heel moe en dan is niet slapen niet fijn
Ik wens je rust en geduld en goede zelfzorg