Hiep, hiep, hoera! Wow, mijn dochter is inmiddels 18 jaar. Wat een emoties, wat een tranen maar ook wat een vreugde om de vrijheid te hebben de wereld open tegemoet te kunnen treden om wat van het leven te gaan maken. Maar ook de stress! Want wat een veranderingen allemaal. Hoe gaan we die jongvolwassenen begeleiden als bezorgde ouder. Met wie overleg ik? Wat te doen na het eindexamen, welke studie gaat het worden?
Wat doe je als ouder, die er helemaal alleen voor staat, met al die vragen. Niet alleen al die vragen over wat er geregeld moet worden. Ook de vragen of het allemaal wel goed gaat met je kind. Ze krijgen ineens zoveel verantwoordelijkheden en ze hebben met het verlies in hun leven al zo veel extra op hun bordje. Herkenbaar?
Vragen die bij mij over de keukentafel vliegen of in staccato in de app even worden gesteld. De emotionele en bevlogen discussies over welke studie dan toch de voorkeur heeft. De onzekerheden van de ‘boze buitenwereld’ die eigenlijk toch ook aantrekkelijk is. Het avontuur lonkt…. Meestal denk ik dan ‘Ach het zal allemaal wel niet zo’n vaart lopen’ … en nu is ze ineens 18 en is het allemaal heel realistisch.
Vragen, vragen en nog eens vragen. Ben ik nog op tijd om me in te schrijven voor mijn studie? Maar hoe kan dat nu, ik weet toch nog niet wat en waar ik wil gaan studeren? Welke stad is eigenlijk de leukste studentenstad? Is er een leuk studentenhuis en moet ik dan gaan hospiteren voor een kamer? Kan ik dat wel? Nieuwe vrienden, hoe dan? Lid worden? Hoe ga ik dat dan allemaal betalen? Heb er eigenlijk helemaal geen zin in. Is het dan een idee om een tussenjaar te nemen? Weet niet eens of ik mijn eindexamen wel ga halen?
In jouw tijd was het allemaal veel gemakkelijker. De wereld zit nu zo anders in elkaar? Waarom komt er zoveel op me af. Trouwens, ik mag stemmen, dus ik weet echt wel waar ik het over heb! Ik bepaal echt zelf wel of en hoeveel alcohol ik wil drinken. Trouwens, jij zou ook eens naar zo’n festival moeten gaan, jaaahaa, een dansfeest. 
Zou echt goed voor je zijn en weet je, neem dan ook een pil. Ben je ook weer eens gelukkig. Doe normaal, ja, ik weet het …. ik ken je kritiek en ik ben voorzichtig. Misschien is het nieuw voor je, maar ik mag doen wat ik wil, het is mijn lijf, mijn leven, ik heb zelfbeschikkingsrecht.
Dat hebben we gevierd, helaas, heel anders dan we ons hadden voorgesteld. Maar zoals we de laatste jaren zijn gewend, we hebben fijne herinneringen weten te maken – en petit comité. Dat hebben we ons goed eigen gemaakt.
Je inkomen gaat er op achteruit. Nabestaande pensioenuitkering verandert en deels kan het, hoewel dat varieert, stoppen. Wat een strop! Ook omdat het nabestaande pensioen al helemaal geen vetpot is.
Hoe dan? Hoe ga ik en menig ander het financieel redden? Wat kan ik doen. Wat zijn mijn rechten, wie kan ik benaderen om te weten waar ik recht op heb als weduwe. Lotgenoten zijn fijn om het gesprek mee aan te gaan. Om kennis en ervaringen te delen. Altijd goed om even ruggenspraak te hebben met elkaar. Stap over die drempel.
Een kleine greep waar naast de vragen over studie en het leven waar de 18-jarige mee te maken krijgt is bijvoorbeeld de aanvraag van een eigen zorgverzekering, de zorgtoeslag, een DigiD aanmaken als ze dat nog niet hebben, ook voor hen verandert het nabestaande pensioen, ze doen er wijs aan zich in te schrijven voor een sociale huurwoning – just in case dit over een aantal jaren nodig is.
Hebben ze een bijbaantje, vraag dan de belasting terug. 18-jarigen kunnen een tegemoetkoming scholieren of studentenfinanciering aanvragen bij DUO. Maar ze moeten er wel even voor gaan zitten om de boel te regelen en dat is tijdrovend en valt beslist niet mee. Heel eerlijk, idealiter hadden ze dat al moeten doen voor hun 18e.
Maar dat kan morgen. Nu nog even nagenieten van de fijne 18e verjaardag. Een dag die ondanks het gemis en het besef dat op alle belangrijke momenten in het leven dit zo zal blijven, een prachtige herinnering is geworden. Een afsluiting van een periode, een afscheid van een jeugd waarvan de mooie momenten gekoesterd zullen worden naarmate de jaren vorderen. Een jeugd waarbij helaas het overlijden van mijn partner een schaduw heeft geworpen en mijn dochter minder zorgeloos kon zijn dan wij als ouders hadden gehoopt en gewild.
Met hulp van mijn lieve ouders en mijn zus, haar vriendje en haar dierbare vrienden en vriendinnen hebben we met elkaar haar verjaardag liefdevol, zowel bezonnen en vol vrolijkheid gevierd. Een feestje waar haar lieve vader best van genoten zou hebben. In ons hart is hij toch van de partij geweest. En hij zal vol trots en met een hart overstromend van liefde hebben gevierd dat ons lieve kleine meisje nu is uitgegroeid tot een prachtige, sterke en gevoelige jonge vrouw die het leven met beide handen aangrijpt en het avontuur vol goede moed en jeugdige verlangens tegemoet treedt.
Je wordt binnenkort 18 jaar, hoera! Er gaan dan wat zaken veranderen. Zo ben je vanaf je 18e financieel verantwoordelijk. En je moet bijvoorbeeld een zorgverzekering afsluiten. Via onderstaande link van de Rijksoverheid vind je alle informatie, niet alleen voor jou als 18-jarige maar ook voor je ouders.
