Soms valt het me wel zwaar alles in mijn eentje te doen. Al helemaal wanneer je er op uit wilt trekken in het weekend als anderen met hun familie iets gezelligs ondernemen. De drempel is hoog om op pad te gaan. Alleen is zo alleen. Met wie deel je jouw ervaringen en hoe leer je van anderen en vooral hoe doorbreek ik de routine van eenzaamheid.
Gelukkig heb ik mijn dierbare vriendinnen die mij toch af en toe streng toespreken om vooral niet thuis te blijven. Hoewel het soms het heel aantrekkelijk is om op de bank me over te geven aan de zoveelste serie bingewatchen.
Het nadeel is dat niemand het aan je ziet. Het weduwschap is niet zichtbaar en zelden makkelijk te bespreken met een ander zonder de medelijden kaart toe bedeeld te krijgen.
Hoe belangrijk is het om elkaar te vinden op het moment dat je even je verhaal kwijt wil of gewoon iets leuks wilt doen. Een interessant gesprek over ik weet niet wat, het leven is tenslotte een feestje.
En het is o zo jammer dat mijn lief dat niet meer met me kan delen, dat ontken ik niet. Maar niets houd mij tegen om het leven weer te omarmen en toch zijn er al die onzichtbare opgeworpen drempels waar je als weduwe of weduwnaar overheen moet stappen om uit de waan van de dag te treden.
De door je zelf opgedragen opdrachten het leven weer gewoon te laten doorgaan is denk ik voor velen van ons herkenbaar. Het gaat ons vooral om de routine terug te vinden, een poging om alles hetzelfde te laten zoals voor het verlies.
Bijvoorbeeld alles op alles zetten om de kinderen weer in alle rust naar school te laten gaan, zorgen dat het huis vol eten is en het boodschappen doen als een uitje te beschouwen. Vriendelijk lachend en bevestigend knikken dat alles wel weer goed gaat. Vooral bevestigen dat je het allemaal wel aan kan. De schouders zijn tenslotte sterk. We blijven nuchter in het leven staan, zo zijn we tenslotte opgevoed.
Maar dan komen we weer thuis in dat lege huis, de stilte valt compleet op je. Voor een ander is het lekker rustig, voor jou een ware beproeving.
Maar ook een uitdaging om iedere keer weer een betere ik te worden, en een positief lichtpuntje te vinden om weer verder te gaan. En daarvoor is het belangrijk om onder de mensen te zijn. Het is uitdagend jezelf keer op keer toe te spreken om die stap te maken en anderen te spreken en te ontmoeten. Geef jezelf die kans en je zult merken dat het steeds gemakkelijker wordt.
Als er beweging is gaan er dingen gebeuren en voor je het weet zit je aan de koffie met nieuwe vrienden en vriendinnen.
Ga naar buiten, naar de sportschool, leer een nieuwe taal, daag jezelf uit, bel mensen op en maak een afspraak. Ga er op uit. Als je praat met lotgenoten zul je zien dat veel van jouw nieuwe werkelijkheid gedeeld wordt met anderen. Je staat er echt niet alleen voor. Er is zoveel kennis en ervaring die gedeeld kan worden.
Kom in beweging, stel twee of drie doelen per dag die je echt gedaan moet hebben. Hoe klein ook, als je het van je lijstje af kunt vinken geeft dat veel voldoening. Kun je trots zijn op jezelf.
Koop een extra kaartje voor het theater of de film en neem iemand mee. Dat kan gezellig zijn. Maar belangrijker, neem het jezelf ook niet kwalijk als het even tegenzit, verval niet in de slachtofferrol waar de omgeving je wellicht nog steeds in ziet. Pak het leven op. Doorbreek jou routine, creëer nieuwe en stel jezelf haalbare doelen.
Je zult zien dat daartoe je mood veranderd en je makkelijker de rug kunt rechten als dat nodig is. Uiteindelijk ben je het zelf die al die verantwoordelijkheden het hoofd zal moeten bieden.
Vanuit de psychologie is gebleken dat wij mensen ons alleen prima kunnen vermaken maar dat eenzaamheid veel sneller in je leven een vorm krijgt als je je terugtrek in je veilige domein, je thuis en vaste routines.
Zoek elkaar op, vind connectie bij lotgenoten, breek met negatieve fibes en zoek de positieve energie op. Niemand hoeft het alleen te doen. Wanneer je om hulp vraagt, zul je verrast staan vanuit welke hoek deze komt.
Zo ben ik de laatste weken zelf weer op pad geweest, heb me kunnen laven aan de verhalen van anderen en me kunnen oppeppen met de positieve energie van inspirerende vrouwen die het beste met mij voorhebben zonder er direct een voordeel mee te doen. Gewoon omdat ze geloven in mijn journey, het me gunnen en vertrouwen op een goede toekomst met veel vrolijkheid.
